Het leven tussen de kanakken...

Ola!
Nou, ga even rustig zitten alvorens te beginnen aan het lezen van mijn verhaal. Voor ik goed en wel begonnen ben heb ik zo´n vermoeden dat het een behoorlijk lang verhaal kan worden.
Harmen en ik zijn afgereisd naar het verre noorden van het eiland.
Op vrijdag vertrokken we rond 12 uur. Totaal onvoorbereid gingen we op pad, besloten dat we onderweg zouden stoppen waar het mooi was. Dat begon bij een brug die gebouwd was door meneer Eiffel. Erg kunstig, vooral de kerstman en rendieren die er aan hingen! Raar fenomeen, kerst in de tropen.....
Al snel kwamen we bij een HELE mooie waterval, waar we heerlijk gezwommen hebben in het koude bergwater. Het geeft zo´n machtig gevoel om onder zo´n grote hoeveelheid neerkomend water rond te dobberen, terwijl je omgeven wordt door grote bergen met 100 verschillende soorten tropische bomen!!
De volgende atractie was een rots, ´la roche percee´. De rots was door het water heel mooi gevormd en was een prachtig uitzicht. (ik hoop wat foto´s bij het bericht te kunnen plaatsen, dan kunnen jullie t zien) Daar was ook een turtle-baai, de baai waar enorm veel schildpadden hun eieren zouden leggen. Daar hebben we niks van gezien natuurlijk, maar het was een hele mooie baai.
´s avonds gingen we iets te laat opzoek naar een camping. We volgden de lonely planet, kwamen in de rimboe terecht op een zeer slechte weg (wat hier al snel het geval is) en helemaal in de middle of NIKS bleek een grasveld te zijn aan de zee waar je gratis mocht kamperen....uiteindelijk na lang zoeken toch gevonden en snel in het donker onze tent opgezet. We werden aangevallen door 10000 hongerige muggen die blij waren dat er uberhaupt mensen waren die deze plek op aarde hadden kunnen vinden, met als gevolg dat ik de volgende dag minstens 100 muggenbulten over mijn hele lijf had zitten....Maar we hebben wel het record tent opruimen en wegwezen gehaald!!

Zaterdag vertrokken we vroeg, om ´coeur de voh´ te bekijken. De natuur zou een landschap in de vorm van een hart hebben ontwikkeld. We dachten er makkelijk vanaf te komen door een bergje te beklimmen en op een uitzichttoren te gaan staan, maar niks bleek minder waar. We moesten een andere HOGE berg op, totaal onvoorbereid op onze meest onhandige schoenen en in de meest onconfortabele kleren met 30 graden hebben we een wandeling van 3 uur gemaakt (heen en terug)....het hart was een stuk kleiner dan de folders ons beloofden, maar het uitzicht was zeker de moeite waard.
Om bij te komen van deze zware tocht zochten we een mooi wit tropisch strand op, waar we helemaal alleen waren en de zee voor onszelf hadden. Al snel bleek waarom, de bodem was bezaaid met zeesterren en zee-egels, die nogal gevaarlijk zijn als je erop stapt! Maar wij hadden onze opfrisduik gehad, dus vonden het allang prima!
We besloten een korte route te nemen naar onze volgende bestemming. Op de kaart stond een snelle weg, geen hoofdweg, maar een off-road. Ach, dachten wij, hij staat op de kaart aangegeven, dus het zal wel goed zijn. Maaaarr: de weg was een grote zandhoop, met diepe kuilen, grote gaten en rivieren die de weg onderbraken, bomen over de weg....
De weg was te berijden, maar ze waren vergeten te vermelden dat je een grote jeep nodig had, en geen Twingootje....Dus binnen no-time zaten we muurvast. Koppeling in de modder, auto tot halverwege weggezakt, geen beweging in te krijgen. We waren al over de helft van de route, dus teruglopen naar het laatst-gesignaleerde huis (uuuuren geleden) was geen optie...Dan maar de route aflopen en hopen dat we voor het donker uberhaupt een huis zouden tegenkomen. We waren ECHT midden in de jungle, geen bereik met telefoon, etc....Dus: waardevolle spullen uit de auto, water mee voor onderweg en lopen maar....
Met de moed in onze schoenen probeerden we elkaar optimistisch te overtuigen dat alles goed zou komen.
God heeft mijn gebeden verhoort door een grote jeep onze kant op te sturen, en warempel, 5 kanakken-mannen kwamen ons tegemoet! Ze hebben ons mee terug genomen naar de auto, de boom onderweg van de weg gesleept, door de rivieren gekomen en onze auto bevrijd. Ze hebben ons de weg waar we vandaan kwamen terug begeleid, de route afmaken was namelijk echt geen optie, de weg werd alleen maar slechter!!! Echt, ik kon al die lelijke, stinkende mannen wel zoenen, pfff !!!!
We zijn snel naar de bewoonde wereld teruggereden en hebben een camping opgezocht.

Zondag zijn we wederom in volle snelheid vertrokken vanwege de hongerige muggen...we gingen naar Hienghene, waar we zouden gaan duiken. Onderweg kwamen we talloze groooote watervallen tegen waar heerlijk gezwommen kon worden. Zelfs van de waterval naar de zee, dat was ook een aparte ervaring! Van zoet naar zout! Er was ook een hele grote waterval waar allemaal kleine privebaden ontstaan waren door de natuur. Dat water was warm en aangezien we daar ook met z´n tweeen waren hebben we heerlijk genoten van onze prive-thermen :)!
In Hienghene staat een grote rots in het water die de vormen van een kip heeft aangenomen, erg indrukwekkend!
Daar aangekomen zijn we naar een Tribut opzoek gegaan. Dat is een klein dorpje van kanakken, de oorspronkelijke bevolking. We mochten daar blijven eten en slapen. We hebben traditioneel eten gekregen en sliepen in een echte ouderwetse hut. De vrouwen spelen daar op zondag met zijn allen heel de dag bingo! Lekker kneuterig op een kleedje met z´n allen! Ze dragen allemaal traditionele jurken, die ik gebombardeerd had tot soepjurken, maar er bleek een betekenis achter te zitten. Je mag zo´n jurk pas dragen als je gedoopt bent. Daarnaast zijn die lappen stof erg praktisch met die tropische temperaturen! Een oude kanakkenman heeft ons het een en ander uitgelegd over hun cultuur en dat ze hard aan het vechten zijn om onafhankelijk te worden. Erg interessant. Het is een en al armoede wat je daar ziet. Kleine, bouwvallige huisjes, waar helemaal geen luxe te vinden is. Maar de mensen zijn heeeel relaxed, modderen een beetje aan en zorgen dat ze rondkomen met elkaar. Geen stress te bekennen daar!

Na een heerlijk nacht tussen de hagedissen en MEGAgrote spinnen (waar ik gelukkig pas de volgende dag achter kwam) gingen we vroeg op pad om te gaan duiken. Dat was nog eens luxe. Harmen en ik samen met 4 dive-masters op pad!!! Er waren geen andere gegadigden en zij maakten dankbaar gebruik van deze duik om foto´s te maken. We zijn door supermooie arken van koralen gezwommen, hebben heel veel mooie en gekke dieren gezien. Ik heb alle foto´s ook gekregen, dus ik kan het beter laten zien, het valt niet in woorden uit te leggen!

Na de duik zijn we nog een stukje verder gereden om al snel bij een mooie waterval een camping op te zoeken. We vroegen aan de eigenares of er een restaurant in de buurt was, omdat we alle dagen niet echt goed hadden gegeten. Ze nodigde ons gelijk uit om bij haar thuis te komen eten. De kanakken zijn zo makkelijk en gastvrij, en daarbij is het voor haar natuurlijk een fijne onverwachte financiele bijdrage. Ze aten niet met ons mee, maar kwamen er wel bij zitten. Ze hebben ons nog meer verteld over hun cultuur, en waren erg blij om ook wat van ons te horen. Het huis was voor kanakken-doen nog vrij luxe, het was van steen! Er zaten geen ramen in, de keuken was er een zoals ze bij ons voor de oorlog eruit zagen, en het meest luxe wat ik heb gezien was een supergrote, in westerse termen ouderwetse televisie. Maar ze zijn zo gelukkig met alles wat ze wel hebben, erg indrukwekkend. Je wordt wel even met twee benen op de grond gezet, ineens besef je hoe ontzettend asociaal luxe wij het hebben en dan nog ontevreden zijn...
Het eten was werkelijk heerlijk!!!!
De nacht verliep niet zo soepel. Dacht ik dat ik al helemaal tot vulkanisch gebied was omgetoverd door alle muggenbulten, nu waren mijn voeten te grazen genomen. Op elke voet zaten werkelijk waar minstens 100 muggenbulten, die vrijwel allemaal besloten allergisch te gaan reageren.....heerlijk!! Maar ach, de wonderdokter apotheek heeft overal middelen voor, dus ook mijn poezelige voetjes hebben dit weer overleefd! ;)

Dinsdag begonnen we aan het einde van onze reis. Geheel tegen mijn verwachtingen in kwam ik erachter dat mijnen zich op de toppen van bergen bevinden in plaats van onder de grond!! Over cultuurschok gesproken.....
Harmen kon zijn ei kwijt door honderden stenen te zoeken en foto´s te maken, echt waar, als een kind in een hele grote zandbak!
Onderweg kwamen we nog een heet-water-bron tegen. Daar hadden ze een thermen van gemaakt stond in de lonely planet. Dat bleek een gevel te zijn, met daarachter verwoekerd onkruid en tropische planten. Er waren 2 ´badkuipjes´ neergezet waar het warme water instroomde (45 graden!!). Die baden glibberden van de algen en het stonk er ontzettend naar rotte eieren, wat zwavel bleek te zijn. Maar volgens de bladen waren de baden helend en genezend, dus we zijn er wel ingegaan. Gloeiend heet!!! We zijn snel de straat over gerend om aan de andere kant van de weg af te koelen bij wederom een waterval!!

Verder staan op de hele route overal kraampjes met vers fruit en zelfgemaakte houten beeldjes met een bakje waar je geld in kan doen. Er werd wel gefluisterd dat er kanakken in de bosjes zaten om te controleren of je wel echt betaalt, maar ik heb ze niet kunnen betrappen...
Al met al was het een lange reis met heeel veel verschillende nieuwe indrukken. Ik heb het gevoel dat ik lang niet alles in dit verhaal heb kunnen samenvatten, maar de rest volgt wel in levende lijve. Nu moe maar voldaan mijn bedje in, want morgen gaat er door mij weer gedoken worden bij mijn oude vertrouwde duikschooltje!!!
En dit weekend gaan we weer een ander eiland bezoeken, dus daar moeten nog de nodige voorbereidingen voor getroffen worden!
Bisous!