Selamat Pagi

Selamat Pagi!

Na een vermoeiende reis eindelijk aangekomen te zijn in Medan hadden we ons eerste akkefietje.. Wij waren er dan wel, maar onze bagage kon ons tempo niet bijhouden. Onze tassen hadden zich al aangepast aan het indonesische ritme. Zoals ze hier zo mooi zeggen 'rubberen tijd'. Dat we hier tijdens onze trip nog vaker mee van doen hadden blijkt later...

Door de tasvertraging waren we genoodzaakt in Medan een hotel te zoeken. Eenmaal buiten het vliegveld werden we echter belaagd door indonesische mannen die een taxi of een trip voor ons gereed hadden. "Hello Miss where are you from, i have a really nice trip for you" en dat keer 20. Uiteindelijk zijn we toch met ze in zee gegaan voor een taxiritje naar het hotel en later terug voor onze bagage. Die arriveerde gelukkig om 16.00 uur 's middags. Daar hebben we een officiele gids aan de haak geslagen waar we de afgelopen zes dagen mee gereisd hebben. Hij heet Deddy wat ons toch nog een beetje aan onze vaders deed denken ;-).

Na een lange nacht slapen en onze eerste ervaring met veel te heet voedsel en zelfs een ontbijt van fried rice vertrokken we richting de jungle in Bukit Lawang.
In de auto door Medan (drukke, vieze stad) vertelde lon dat ze hier wel reisleider zou willen zijn. Toen makkte Sophie er van dat ze dit beter rijstlijdster kon noemen.

Aangekomen in de bushbush lag er een heel mooi hotel op ons te wachten. De eco-lodge. Het was al laat in de middag, dus het enige wat we nog konden doen was zelf een stukje jungle verkennen door naar de ' Batcave' te lopen. Onderweg kwamen we de eerste aapjes al tegen!
100 foto's natuurlijk waar geen aap op te zien was, maar de dag erna krgen we een goede herkansing.

We vertrokken die morgen om 9.00 uur de ECHTE jungle in. Een wandeling vol grote stijgingen en dalingen door de diepe jungle volgde...Gelukkig met een regelmatige adempauze met vers junglefruit. Onderweg hebben we echte grote, wilde orang-oetangs gezien, black gibbons en grijze aapjes waar we de naam even niet meer van weten. Ze kwamen heel dichtbij, eentje heeft zelfs de tas van onze gids geplunderd en al het eetbare meegenomen. Deze keer dus wel mooie foto's!

Na een uurtje of 6, 7 gewandeld te hebben kwam onze groep aan bij het kamp, ons eigen 5 sterrenhotel zoals de gidsen het noemde. Even je ontdoen van je kleren en hopla de rivier oversteken.. We hebben die avond genoten van een heerlijke maaltijd en leuke spelletjes. We waren met 6 mensen. 3 Amerikanen en een meijse uit Nieuw Zeeland. We hebben vervolgens de nacht doorgebracht op matjes onder een zeil. Het was maar goed dat de oordopjes mee waren, want de junglegeluiden waren goed merkbaar. Een ontzettende vette ervaring. De volgende dag zijn we na een natuurlijke douce onder een waterval de rivier afgegaan met een zelfgemaakte raft waarbij we wel 30 kee rhet volgende liedje zongen.

(melodie: Jingle Bells)
Jungeltrack, jungletrack in Bukit Lawang, see the monkeys, see the birds, see orang oetang (2x)

Eenmaal terug uit de bush vertrokken we met Deddy richting Berastagi. Hier was het plan een vulkaan te beklimmen en te genieten van hot springs. Echter kreeg Sophie die nacht last van de reizigerssypmtomen met veel diaree op een vieze wc..
De vulkan hebben we toen maar laten barsten ;-)
Na een bezoekje aan de apotheek zijn de plannen gewijzigd.
We begonnen op de lokale markt van Berastagi. Daar kon je echt alles kopen wat je maar kan verzinnen. Van elke plant of boom die groeit op dit eiland maken ze wel iets eetbaars. Ook kon je er levende kippen of vissen kopen. Het was er erg vol, druk en smerig, maar wel een interessante bezienswaardigheid.
Daarna hebben we een traditionele Batakbruiloft bezocht. (het volk hier heet ' Batak' ) Op de bruiloft gebeurde niks, behalve dat iedereen met ons op de foto wilde. Vervolgens hebben we een traditioneel Batak-dorp bezocht, waar we de woning van de oudste bewoner mochten bekijken. Erg indrukwekkend!
Na dit bezoek hebben we het huis van de vroegere koningen bekeken, waar 1 koning leefde met 24 (!!) vrouwen.
Deze traditie gaan we in Nederland voortzetten, maar dan natuurlijk andersom!

Na deze culturele trip zijn we met de boot naar het eiland Samosir vertrokken, aan het Tobameer. Extreem genieten, volop rust en mooi uitzicht. We hebben een superluxe kamer, wat na al die bushbush wel even lekker is! (super luxe in indonesische begrippen weliswaar)

Zaterdagnacht was er een grote verrassing voor Lonneke. Deddy en Sophie stonden om 12 uur voor de deur met een grote taart, met daarop ' happy birthday Lonneke' en 25 kaarsjes. Onze kamerburen hebben in het Indonesisch lang zal ze leven gezongen! Maar een minder verjaardagkadootje was dat Lon die nacht werd overvallen door dezelfde diareeshit..Sophie was er net vanaf, dus balen. Maar we zijn de dag goed doorgekomen. 's middags relaxen aan het water, 's avonds een traditionele full body massage van een uur!! Heerlijk!
Tijdens de massage hebben we erg gelachen. In Indonesie gaat alles zoals het gaat. Je neemt de telefoon op als die gaat, je laat een boer als het moet (vervelend) en je helpt klanten als die binnen komen. Terwijl de handen van de indonesisiche vrouwen onze wervels en spieren indrongen gebeurde dit alles. Na een kwartier konden we eindelijk een beetje ontspannen en was het gakakel van de dames ook wat minder. Ze hebben waarschijnlijk heel hun priveleven besproken tijdens onze massage. Maar ondanks dit alles hebben ze geen plekje op ons lijf overgeslagen, van kruin tot kleine teen, we zijn weer helemaal ZEN!

Vandaag onze laatste dag aan het tobameer begon met een bezoekje aan de dokter. En ja weer die rubbertime die ons nederlandse meisjes af en toe nog wat verrast.
We waren blij toen we eindelijk bij de scooterverhuur waren, maar ook daar werd ons geduld op de proef gesteld.
Uiteindelijk hebben we nog zeker 4 uur het eiland over gecrosst. Daarna even lekker een ordinaire hamburger gegeten met een mooi uitzich in een erg leuk tentje en gaan we genieten van onze laatste avond op sumatra.
Als het goed is vliegen we morgen naar Java waar we onze trip gaan voorzetten!

Terima kashi (dank jullie wel) voor het lezen van dit eindeloos lange bericht en tot sneller!

Veel liefs uit een heerlijk tropisch 30 graden Indonesie!!!!!!