Belanda Goreng

Selamat soree,

Vanuit het superwarme, zonnige, tropische Indonesie maar weer eens een berichtje. We zijn inmiddels al bijna aan het einde van onze reis aangekomen en hebben zoveel gedaan dat we gaan tijd hadden om een verhaal te typen.
Dus bij deze een korte update.

Na Sumatra zijn we aangkomen in een overvol Yakarta. Midden in de nacht, omdat we 5 uur vertraging hadden. Op advies van anderen hebben we dan ook alleen het hotel gezien en zijn de volgende ochtend vroeg weer uit Yakarta vertrokken.
Vanuit daar onze eerste ervaring met de trein wat goed is bevallen. We besloten bij aankomst geen gebruik meer te maken van taxi's, maar ons aan te passen aan de locals. Dus stapten we in een echte Becak en een lokaal busje. Daar kwam om de haverklap een kind ingesprongen, zong 'lalala' en vroeg om geld. Aangekomen in Bogor werden we overvallen door tropische regenbuien, dus onze wandeling in de botanische tuin was op zijn zachts gezegd een vreemd fenomeen gezien de poncho's en er was geen andere toerist te bekennen. Plastic Holland Girls werden we genoemd en na een serie foto's met alle locals zijn we snel vertrokken naar bandung.
Huilen met de pet op daar. Uit pure wanhoop een pizzahut bezocht, ons bed voor vele uren warm gehouden en het Parijs van java bezocht waar we ons tegoed hebben gedaan aan sushi en decadent westers shoppen.

Vanuit daar de trein genomen naar Yogyakarta wat een verademing was vergeleken met Bandung. Nog steeds druk en de "mister you need room, transport, special price for you" vloog ons nog steeds om de oren, desondanks een superleuke tijd gehad.
We hebben daar lekker cultureel gedaan, verschillende tempels bezocht in de stralende zon (behalve als Sop een foto wilde maken, toen waren er ineens vuiltjes aan de lucht!) Borobordur en Prambanan waren prachtig. We hebben leuke mensen ontmoet om deze ervaring mee te delen en 's avonds bij te komen onder het genot van een echte Bintang. (lokaal bier)

Na een paar dagen zijn we toch maar doorgegaan naar Bromo, om bij zonsopgang de vulkaan Bromo te bewonderen. Maar daar waren zelfs zonder de camera van Sop een hoop vuiltjes aan de lucht, waardoor we van die mooie zon en vulkaan niet veel gezien hebben. Later zijn we de vulkaan gaan beklimmen, waarbij gelukkig de wolkjes als sneeuw voor de zon verdwenen.

Na een korte nacht en de sreekwoordelijke kuilen in de weg zijn we samen met Vincent, (onze overwerkte Chinees die geen seconde zonder zijn blackberry kon..)vertrokken naar het Kawa Ijen plateau. Na een nacht op de koffieplantage zijn we om 5.00 uur begonnen aan de wandeling. Een prachtige route met uiteindelijk een krater waar zwavel gewonnen wordt. Dit bevond zich ten midden van een groot meer waar je niet in moet vallen vanwge het zuur. Gelukkig waren de mannetjes die met 70 kilo aan zwavel de berg op en af gingen bereid ons een handje te helpen.

Onze auto bleek bij terugkomst te zijn overleden, waarschijnlijk door die 'goede' wegen maar gelukkig konden we met een andere gids onze route vervolgen. Met de boot zijn we tenslotte richting bali vertrokken. Ook daar werd wederom gehabdeld in rubbertime. Anderhalf uur wachten in de lokale bus is daar de normaalste gagn van zaken ;-) waarom zou je gaan rijden met een bus die niet vol zit??
Uiteindelijk kwamen we aan in Lovina, waar we na 5 minuten een nieuwe Hollandse reisgenoot op de kop hadden getikt. Want, zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens!
We hebben in Lovina onze 1e dag op het strand doorgebracht. Het zand was dan wel zwart en heet, maar erg aangenaam.
Met deze buurman hebben we lovina op de scooter bekeken, souveniers ingeslagen en bier gedronken. Wij besloten om naar Ubud te gaan, en als er 1 schaap over de dam is volgen er meer, dus onze buurman ging mee. In Ubud besloten we toch maar een eigen scooter te huren. Met 3en op 1 scooter is hier wel gebruikelijk, maar zit toch niet zo comfortabel.
We hebben door een hele mooie omgeving van gigantische rijstvelden echte balinese tempels bezocht, waaronder ook een van de grootste tempels van de wereld (als we onze gids moeten geloven).
Daarnaast hebben we het tropentempo aangehouden en was onze eet en drinklust ook weer terug van weggeweest. De arack (rijstwijn) 'atackte' behoorlijk en we waren echt in de waan dat we konden zingen als een nachtegaal. De locals lieten ons in deze waan, en samen met hen hebben we de nacht volgezongen.
Onze laatste dag hebben we doorgebracht in het apenbos en daar viel de spreekwoordelijke aap niet ver van de boom..

Na een lange boot-bus-reis die 3,5 uur zou duren, maar dankzij de rubberen tijd 10 uur duurde, kwamen we eindelijk aan op Gili Trawangan.
Een bounty eiland bij uitstek ondanks de honderden hostels en reataurantjes. Goed vertoeven hier, ondanks dat we dit eiland rijk schijten. Onze duik is dus in het water gevallen, maar gelukkig hebben we kunnen snorkelen en een schildpad gespot. Verder vermaken we ons met een spanjaard en zijn duitse vriendin die we kennen uit Yogyakarta. Morgen richting kuta en woensdag terug naar huis.

Een hoop flauwe spreekwoorden, maar je mag en gegeven paard nou eenmaal niet in de bek kijken!
Zien jullie snel,

Liefs van de 2 belanda gorengs!!