Melaka

Namaste!

Tijd voor een update, terwijl we binnen zitten omdat het vandaag regent...
Jawel, jullie lezen het goed. Regen komt met bakken uit de hemel en het is slechts 20 graden... We zijn aangekomen op de Cameron Highlands, waar het klimaat ietsje anders is dan de 30/35 graden die we net gewend waren.

Maar het is wel even om bij te komen. Want Melaka was een hele beleving.
Vanuit ons hotel, waar we nog 1 ochtend mochten genieten van de gillende buschauffeur onder ons raam (en we zaten zes hoog, dus hij gilde echt hard zijn bestemming) gingen we nog een laatste keer ontbijten in KL.
Ik besloot er vol voor te gaan en een traditioneel Maleis ontbijt te nemen. Wat gebeurt er: sorry lady, no rice today?!?! Hoe is dat mogelijk in het rijstland Maleisie??? Dan maar een American breakfast, wat de slechtste keuze was tot nu toe. Afijn, na dit ontbijt gingen we richting het busstation. Achttien loketten, superlange rijen. Maar vrij vlot hadden we een erg goedkoop kaartje naar Melaka. Het busstation was zo groot als een vliegveld en ook het inchecken verliep ongeveer het zelfde! Met gates en boarden, alles erop en eraan. Ondanks de prijs kwamen we in een prima bus terecht. Beetje weinig beenruimte voor de echte Hollanders onder ons, maar ik had met mijn kippepootjes nergens last van.
Binnen drie uur waren we in Melaka.

We dachten in een romantisch klein stadje aan te komen. Maar het was Allesbehalve dat!! We werden overspoeld door Aziatische toeristen, winkeltjes, trisjah's (soort riksjah) volledig versierd met bloemen, hello Kitty, lampjes, harde muziek... Het was echt een cultuurshock! In de massa toeristen hebben we meegeschuifeld langs de highlights van Melaka.
Om bij te komen hebben we een veel te duur biertje gedronken in het Hardrock Cafe, want daar zagen we een rustig plaatsje aan het water.
De drukte leek wat af te nemen. Hoewel we al snel tot de ontdekking kwamen dat alle aziatische toeristen in de rij stonden voor de boottochtjes!
Dat gaf ons de gelegenheid voor een tafeltje aan het water, heel rustig en erg romantisch, met een mooi muziekje en gezellige lichtjes.
We genoten van een heerlijke locale maaltijd (ok, het toetje heb ik laten staan. Een banaan zwemmend in een groen prutje met geleiballetjes?? Nee bedankt!)
Op de weg terug naar het hotel kwamen we op een nachtmarkt terecht.
Ok, ik geef toe dat ik een prullariaverzamelaar ben. Maar dit overtreft alles. Zoveel meuk heb ik nog nooit bij elkaar gezien!! En zoveel mensen die er seroeus interesse voor hadden!! Wederom vielen we als europeanen erg op tussen alle aziatische toeristen. Maar dit was echt een mooie atractie!
Vooral toen we zagen dat een aantal tempels en podia waren omgebouwd totot karaoke ruimte!! Zooo hilarisch! Geen probleem als je er niks van bakt, de locals gingen er helemaal voor! Ik werd ook gevraagd, en heb aandachtig de cd's bekeken. Maar mijn chinees is nog niet zo goed, dus helaas moest ik deze ronde karaoke voorbij laten gaan...

Na deze dag vol hilarische indrukken, sliepen we in een hele kleine kamer zonder ramen, met een airco die klonk alsof het stormde. Al met al een pruma nacht. We hadden al een tweede nacht geboekt bij dit hotel. Op weg naar het ontbijt zegt de niet al te snuggere hotelmeneer dat onze kamer geboekt is. Ja klopt, door ons. Maar hij blijft volhouden dat we eruit moeten en een downgrade krijgen naar een (nog) slechtere kamer. Nadat we onze spullen hebben ingepakt en op zoek gaan naar een andere optie, komt hij ons vertellen dat we alles kunnen vergeten en toch in deze kamer kunnen slapen. Maar of we dan wel even meer willen betalen?? Eh... wat denk je zelf? Nee dus. Uiteindelijk gaat hij maar gewoon akkoord met onze prijs. Zucht.. hele ochtend bezig geweest om uiteindelijk dus gewoon te blijven bijhoe we begonnen...

De tweede dag in Melaka besloten we even bij te komen van alle indrukken. We slenterden wat door de stad. Ondertussen zijn we wat meer gewend aan deze indrukwekkende omgeving en lachen er hard om. Deze plaats staat bekend om het heerlijk eten van de Nyonya's. Dat is de keuken die ontstaan is door een kruising van Maleisiers met chinezen/indiase/indonesiers etc.
We gingen naar het restaurant waar een enorme rij stond en door iedereen werd aanbevolen. Doordat wij wel een tafel wilden delen ging het vrij vlot. En het is inderdaad zo; deze mengeling van culturen zorgt voor geweldig eten!!
Na deze bijzondere ervaring wilden we ook wel eens zo'n boottochtje maken. Maar de rij was zo megalang dat we uiteindelijk toch gekozen hebben voor een biertje aan de waterkant.

Na een prima nacht en een super lekker ontbijt begon onze tocht naar Cameron Highlands. Een dag reizen.. kort samengevat was de reis als volgt:
Een taxichauffeur die ons zuchtend en steunend naar het busstation bracht. Daar keuze uit heeeeel veel bussen. Eenmaal in de bus, halverwege ineens eruit gegooid worden. Overstappen naar een veel viezere en kleinere bus. Aankomen op een ontzettend vies busstation in KL waar we meteen lekgeprikt worden door de beesten. Meegenomen door een mannetje die ons de volgende bustickets aansmeert. We moeten toch lunchen dus proberen daar iets te krijgen. Super vies ziet het er allemaal uit. Een veel te warme ruimte vol beesten waar het eten de hele tijd al klaar staat ontneemt mij de eetlust. Als ik me er overheen zet, word ik afgesnauwd door een vrouwtje omdat het selfservice is.. vervolgens komen we in een bus met eenchauffeur die zo nu en dan een roggel kwijt moet en daarbij niet zo heel goed zijn stuur vast houdt, totaal gestresst en overspannen achter het stuur zit. Bumperklevend en vloekend op alle auto's die hem in de weg rijden. Niet van plan te wijken voor anderen, ook niet op een slingerweggetje in de bergen zonder verlichting. Al met al ben ik blij als we om half negen 's avonds in een prachtig hotel aankomen en weer genieten van een heerlijke maaltijd! Ik kan weer rustig ademhalen!

Op naar een nieuw avontuur in de Cameron Highlands!